1 marca Narodowy Dzień Pamięci Żołnierzy Wyklętych
„Święto to jest wyrazem hołdu dla żołnierzy drugiej konspiracji za świadectwo męstwa, niezłomnej postawy patriotycznej i przywiązania do tradycji niepodległościowych, za krew przelaną w obronie Ojczyzny” – Lech Kaczyński
Nasza społeczność szkolna oddała cześć Bohaterom, którym zawdzięczamy wolność. Obejrzeliśmy filmy ,,Inka” i ,,Raport Pileckiego”, przeprowadziliśmy dyskusję, wykonaliśmy gazetkę okolicznościową i prezentację, która wyświetlana była na telebimie. W najbliższą środę weźmiemy udział w spotkaniu z Jarosławem Wróblewskim, autorem książki ,,Niezniszczalny- rozmowy o Rotmistrzu Pileckim”. Spotkanie organizuje Salezjańska Szkoła Podstawowa.
Żołnierze Wyklęci byli żołnierzami polskiego powojennego podziemia niepodległościowego i antykomunistycznego, którzy stawiali opór sowietyzacji Polski i podporządkowaniu jej ZSRR. Walcząc z siłami nowego agresora, musieli zmierzyć się z wymierzoną w nich propagandą Polski Ludowej, która nazywała ich „bandami reakcyjnego podziemia”.
Uczestników ruchu partyzanckiego określa się też jako „żołnierzy drugiej konspiracji” lub „Żołnierzy Niezłomnych”. Sformułowanie „Żołnierze Wyklęci” powstało w 1993 roku – po raz pierwszy użyto go w tytule wystawy „Żołnierze Wyklęci – antykomunistyczne podziemie zbrojne po 1944 r.”, zorganizowanej przez Ligę Republikańską na Uniwersytecie Warszawskim. Jego autorem był Leszek Żebrowski.
Liczbę członków wszystkich organizacji i grup konspiracyjnych szacuje się na 120-180 tysięcy. Większość akcji oddziałów podziemia antykomunistycznego było wymierzonych w oddziały zbrojne UB, KBW, MO. Żołnierzy Wyklętych dotknęły prześladowania. W walkach podziemia z władzą zginęło około 9 tys. konspiratorów. Kolejnych kilka tysięcy zostało zamordowanych na podstawie wyroków komunistycznych sądów lub zmarło w więzieniach. Wciąż są to szacunki. Wysiłek zbrojny i martyrologia drugiej konspiracji nadal wymagają badań.
25 lutego 2024 r. w Płocku miała miejsce uroczystości odsłonięcia tablicy pamiątkowej: „Serce dla INKI” poświęconej Danucie Siedzikównie „Siedzikównę, oskarżono o udział w związku zbrojnym, mającym na celu obalenie siłą władzy ludowej oraz mordowanie milicjantów i żołnierzy Korpusu Bezpieczeństwa Wewnętrznego, (KBW), pomimo że po prostu była sanitariuszką i opatrywała rannych, także milicjantów oraz funkcjonariuszy KBW, po potyczkach zbrojnych z Armią Krajową. I chociaż chciała żyć – miała tylko 17 lat, bardzo cieszyła się, że może chodzić do szkoły – została zamordowana.” Tuż przed śmiercią kazała przekazać swojej babci, że ZACHOWAŁAM SIĘ JAK TRZEBA.
